بسم الله الرحمن الرحیم

«یا ایها الَّذینَ آمَنُوا إنْ تتَّقُوا اللهَ یجْعَلْ لَکُمْ فُرقاناً»انفال/29

ای اهل ایمان اگر تقوا پیشه کنیدخداوند به شما فرقان (بصیرت، تشخیص حق از باطل) میبخشد   

همان طور که همه میدانیم و در تاریخ بارها و بارها خوانده ایم و ابن اعثم که از تاریخ نگاران است نیز به آن اشاره کرده است "چون حسین بن علی (علیه السلام) به مکه آمد و چند روزی در آنجا بماند مردم عراق به او نامه نوشتند و پی در پی فرستادگانی روانه داشتند... که از حضرت خواسته بودند به سوی ایشان بشتابد تا پیروی اش کنند." ( الفتوح، ابن اعثم ص841)

امام (علیه السلام) هم با وجود این همه درخواست و البته با توجه با قرار داشتن ایشان در شرایط خاصی که وجود داشت که بنده از ذکر تمام آنها عاجزم، مسلم بن عقیل را به کوفه و عراق فرستاد تا صحت این نامه ها را تایید کند. حال اینکه چه اتفاقاتی افتاد و سرانجام مسلم چه شد هم به دلیل روشن و مشهور بودن ماجرا از گفتن آن پرهیز میکنیم؛ در هر حال امام (علیه السلام) دعوت را اجابت کرده و راهی کوفه و عراق میشود. در مسیر، امام (علیه السلام) به کوفه نرسیده که فرستاده ی خود را کشته، و خود را در میان سپاه حر محاصره میبیند. لشکر عمر بن سعد و شمر نیز سر رسیده و امام (علیه السلام) که تنها مانده و فقط اهل بیت و تعداد کمی از یاران او را همراهی میکردند به شکلی وحشیانه به شهادت میرسانند. البته نا گفته نماند که این در حالی است که بزرگانی مثل هانی بن عروه کشته شده، مختار ثقفی در زندان است و سلیمان صرد خزاعی در این میان گوشه نشینی و سکوت اختیار کرده بود. و همچنین اگر هم اندکی بودند که میخواستند از کوفه به یاری امام بشتابند ابن زیاد که حاکم وقت کوفه بود به شدت جلو گیری میکرد.

متوجه شدیم که دعوت کنندگان امام حسین (علیه السلام) به کوفه برای خلافت در این میان اگر نتوانیم بگوییم مقصر اصلی بودند میتوانیم بگوییم کسانی بودند که مقدمات این فتنه را فراهم آورده و از آغاز گران آن بودند. که البته اگر هوشیار بوده و به موقع امام (علیه السلام) را یاری میکردند شاهد این وقایع تلخ نبودیم؛ باید دید که می شود که این واقعه رخ میدهد. یعنی مسلمانان ندیدند که حکم قتل فرزند عزیز پیامبرشان توسط کسی است که حتی ظواهر اسلام را رعایت نمیکرد. واقعا باید دید چه می شود که شخص هوس بازی مثل یزید منفور خلیفه ی مسلمین است. "حادثه را باید فهمید که چقدر بزرگ است تا دنبال عللش بگردیم. کسی نگوید که حادثه ی عاشورا، بالاخره کشتاری بود و چند نفر را کشتند. همان طور که در زیارت عاشورا میخوانیم:  لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتِ الْمُصیبَةُ. مصیبت خیلی بزرگی است. رزیه یعنی حادثه ی بسیار بزرگ. این حادثه خیلی عظیم است. فاجعه خیلی تکان دهنده و بی نظیر است" (امام خامنه ای حفظه الله، 18/2/77)

"ما باید بفهمیم که چه بلایی بر سر آن جامعه آمد که حسین بن علی علیه السلام پسر خلیفه ی مسلمین در همان شهری که پدر بزرگوارش بر مسند قدرت می نشست، سر بریده اش گردانده شد و آب از آب تکان نخورد! از همان شهر آدم هایی به کربلا آمدند، او واصحاب او را با لب تشنه به شهادت رساندند و حرم امیرالمومنین علیه السلام را به اسارت گرفتند" (امام خامنه ای حفظه الله، 22/4/71)

 با کمی بررسی میتوان علت را یافت. کافی است متن جامعه در آن مقطع زمانی را مورد مطالعه قرار دهیم. میبنیم که در جامعه معیار ارزشها تغییر کرده است. متن جامعه اسلامی به نوعی دچار استحاله شده است. یعنی متغییر شده است. دگرگون شده است. در اینجاست که میبینیم تقوای الهی رنگ باخته است و حب دنیا و پیروی از هوا و هوس در میان مسلمین به وجود آمده است "روزگاری برای مسلمین پیشرفت اسلام مطرح بود، رضای خدا مطرح بود، تعلیم دین و معارف اسلامی مطرح بود، آشنایی با قرآن و معارف قرآن مطرح بود. دستگاه حکومت، دستگاه اداره ی کشور، دستگاه زهد و تقوا و بى‌اعتنایى به زخارف دنیا و شهوات شخصى بود و نتیجه‌اش آن حرکت عظیمى شد که مردم به سمت خدا کردند. در چنان وضعیتى، شخصیتى مثل على‌بن‌ابیطالب (علیه‌السّلام)، خلیفه شد. کسى مثل حسین بن على (علیه‌السّلام) شخصیت برجسته شد. معیارها در اینها، بیش از همه هست. وقتى معیار خدا باشد، تقوا باشد، بى‌اعتنایى به دنیا باشد، مجاهدت در راه خدا باشد؛ آدمهایى که این معیارها را دارند، در صحنه‌ى عمل مى‌آیند و سر رشته‌ى کارها را به دست مى‌گیرند و جامعه، جامعه اسلامى مى‌شود. اما وقتى که معیارهاى خدایى عوض شود، هر کس که دنیا طلب‌تر است، هر کس که شهوترانتر است، هر کس که براى به دست آوردن منافع شخصى زرنگتر است، هر کس که با صدق و راستى بیگانه‌تر است، بر سر کار مى‌آید. آن وقت نتیجه این مى‌شود که امثال عمربن‌سعد و شمر و عبیداللَّه‌ بن ‌زیاد به ریاست مى‌رسند و کسى مثل حسین‌بن‌على (علیه‌السّلام)، به مذبح مى‌رود، و در کربلا به شهادت مى‌رسد! این، یک حساب دو دو تا چهارتاست. باید کسانى که دلسوزند، نگذارند معیارهاى الهى در جامعه عوض شود. اگر معیار تقوا در جامعه عوض شد، معلوم است که انسان با تقوایى مثل حسین بن على (علیه‌السّلام)، باید خونش ریخته شود." (امام خامنه ای حفظه الله، 22/4/71)

این درسی است که تاریخ به ما داده است. و این یک عبرت بسیار بزرگ است. البته آن نکته ی مهمی که میخواهم به آن اشاره کنم اینجاست که ما و جامعه ی ما هم از این قائده مستثنی نیستیم. ما هم اگر معیار ها در خودمان و جامه مان عوض شود و ارزشها از بین رفته و ضد ارزشها جایشان را بگیرند، عاقبتمان، عاقبت مردم عراق، کوفه و مسلمین در آن مقطع زمانی خواهد شد. این یک هشدار جدی و بزرگ است. الآن ما هم از ظلم و جور و استکبار به تنگ آمده و پی در پی امام زمانمان (روحی فداه) را صدا میزنیم. ما هم ایشان را بی وقفه دعوت میکنیم. اما آیا از خود این سوالات را پرسیده ایم: آمادگی داریم؟ وضعیت خود را سنجیده ایم؟ با تقوا و خویشتن بان بوده ایم؟ خودسازی و تزکیه کرده ایم؟ معیار های ما ضد ارزش ها نیستند؟ جامعه مان چگونه است؟ نمره ی ولایت مداری مان چند است؟ و هزاران پرسش دیگر از این قبیل. اینجاست که میفهمیم مسئولیت انتظار سنگین است...

اما آنچه در آخر باید متذکر شوم این است که: هرچه از یاد خدا غافل شویم، از تقوا و خویشتن بانی دور شده، از تزکیه نفس و کسب معرفت غافل بمانیم، کوردل تر شده و راه را از بیراه، حق را از باطل نمی توانیم تشخیص دهیم. و این یعنی بی بصیرتی. بی بصیرتی یعنی عدم توانایی شناخت حق از  باطل. همان چیزی که جامعه ی اسلامی در آن مقطع (دوران امامت حسین بن علی علیه السلام) و البته برخی مقاطع دیگر دچار آن شده بود. همان چیزی که ما باید مراقبت کنیم که دچار آن نشویم.

والسلام علی من اتبع الهدی

 بسم الله الرحمن الرحیم

چندی است که متاسفانه در میان صحبت ها و مواضع برخی از مسئولان نظام، دوباره بحث مذاکره با آمریکا مطرح شده است. و در موارد مختلف به صورت مستقیم و غیر مستقیم به آن اشاره کرده و میکنند. علاوه بر آن عده ای نیز بارها و بارها سعی در بحرانی کردن و بحرانی نشان دادن شرایط کشور داشته و دارند. تا از این راه بتوانند از طرفی به مردم فشار آورده تا دست از مقاومت و پایداری بردارند و از طرف دیگر به آمریکا و نظام سلطه چراغ سبز موثر واقع شدن تحریم ها را نشان بدهند   
 این در حالی است که بحث مذاکره با شیطان بزرگ، بار ها و بار ها از سوی امام (ره) و مقام معظم رهبری (حفظه الله) مردود اعلام شده و تا زمانی که آمریکا همین آمریکا است آن را غیر ممکن دانسته اند. چرا که نیت و هدف آمریکا از مذاکره توطئه ای بیش نبوده و نیست
"اگر مسئولین کشور باهوش باشند، دقیق باشند، مجرب باشند، پخته باشند، دل در گرو منافع ملت با همه‌ى وجود داشته باشند، گول لبخند را نمیخورند. همین رئیس جمهور جدید آمریکا، حرفهاى قشنگى زد؛ به ما هم مکرراً پیغام داد؛ شفاهى، کتبى، که بیائید صفحه را عوض کنیم، بیائید وضع تازه‌اى درست کنیم، بیائید در حل مشکلات عالم با همدیگر همکارى کنیم؛ تا این حد! ما هم گفتیم پیش‌داورى نکنیم؛ ما به عمل نگاه میکنیم. گفتند، میخواهیم تغییر ایجاد کنیم. گفتیم خوب، ببینیم تغییر را. از روز اول فروردین که من در مشهد سخنرانى کردم - گفتم اگر دستکش مخملى روى پنجه‌ى چدنى کشیده باشید و دستتان را دراز کنید، ما دستمان را دراز نمیکنیم؛" (مقام معظم رهبری، در دیدار با دانش آموزان- 1388)
از سوی دیگر، ایران اسلامی، امروز سردمدار محور مقاومت در برابر نظام سلطه است. و در حال حاضر کشورها و ملت های ظلم ستیز در منطقه و سایر نقاط جهان با الگو برداری از این مقاومت مقدس و انقلاب اسلامی ایران، در حال پیوستن به آن هستند. و چشم همه ی آنها اکنون به این است که در این شرایط سخت مقاومت، ملت عزیز ایران چه میکند و میخواهند ببینند که انقلاب اسلامی ایران تا کجا و در کدام مسیر پیش خواهد رفت. با این حال اینکه این همه مقاومت در برابر نظام سلطه و آمریکای جنایت کار به رابطه  یا مذاکره با آنها ختم شود، و ملت ایران از جنگ و مقابله با استکبار دست بکشد موجب نا امیدی همه ی ملت های آزادی خواه و عدالت طلب دنیا خواهد شد. و از طرف دیگر حتی مطرح شدن آن لطمه ای خواهد بود بر اقتدار و صلابت نظام مقدس جمهوری اسلامی، که اکنون با تمام قوا در برابر نظام سلطه و استکبار ایستاده است؛
آنچه اکنون بر هر کسی روشن است این است که دعوا و جنگ ما با آمریکا و نظام سلطه جنگ بر سر منافع و اختلافات سیاسی نبوده و نیست، که تصمیم گیری برای آن بر عهده ی یک مقام صرفا سیاسی یا اجتماعی باشد. جنگ ما جنگ عقیده است، لذا این موضوع خود به خود از اختیارات هر کسی در هر پست و مسئولیتی جز شخص مقام عظمی ولایت خارج است. و بدیهی است که جز ایشان کسی اجازه ی تصمیم گیری در این باره را نداشته و نخواهد داشت. صد البته ملت و کشور اسلامی ایران هم بار ها نشان داده امروز با پیروی کامل خود از رهبر فرزانه ی انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای (حفظه الله)، مقاوم تر، آزاد تر، آگاه تر و پایدار تر از همیشه پای آرمان ها و ارزش های خود ایستاده است و لحظه ای دست از مقاومت در برابر ظلم و استکبار نخواهد کشید. و مسلما این مسیر را تا نابودی کامل نظام سلطه و برپایی عدالت و آزادی در سر تا سر جهان ادامه خواهد

     والسلام علی من اتبع الهدی

 

به نام خدا

این روز ها ورود مهدی هاشمی به کشور یکی از بحث های جنجالی است که پیگیر کنندگان زیادی دارد. و همینطور که میبینیم سوالات زیادی حول این موضوع شکل گرفته است که از میان آنها میتوان به این سوالات اشاره کرد: مهدی هاشمی با چه هدفی به ایران آمده؟ عکس العمل دستگاه قضا در برابر این اتفاق چه خواهد بود؟ پدر او یعنی آیت الله هاشمی رفسنجانی در برابر محکوم شدن او چه واکنشی از خود نشان خواهد داد؟ و چندین سوال دیگر که برای هر کدام پاسخ های متعدد و گاه متضاد شنیده می شود و این امر باعث می شود تحلیل بر این موضوع با یک پیچیدگی خاصی همراه باشد

اما با کمی تامل میتوان دریافت که تمام این مسائل همه حاشیه سازی هستند. و پرداختن بیش از حد به آن فقط باعث پررنگ تر شدن حاشیه از متن می شود؛ به این موضوع باید با یک دید واقع گرایانه و منطقی نگرسیت و نباید اسیر امواج درست شده توسط منافقین و اصحاب فتنه شد. که هدفشان فقط و فقط متشنج کردن فضای سیاسی کشور است.که تلاش می کنند با به راه انداختن امواج دروغین بر آن ها سوار شده و اهداف پلیدشان را پیش ببرند. البته از این نکته نیز نباید غافل بود که بی شک مهدی هاشمی بی هدف به ایران نیامده و بدیهی است که در پس ورود وی به کشور اهداف و توطئه هایی از طرف منافقان خارجی و داخلی وجود دارد. با این وجود باید نسبت به این بعد از ماجرا نه تنها بی تفاوت نبود، که باید با حساسیت خاصی اخبار مربوط به آن را رصد کرد و آگاه بود تا بتوان توطئه ها را دید و خنثی کرد

آنچه که روشن است این است که آقای مهدی هاشمی در حوادث پس از انتخابات و فتنه ی 88 نقش پررنگی داشته و اکنون طبق قانون مجرم شناخته میشود و اتهاماتی به ایشان وارد است. از طرفی نیز ایشان چند سال است که ظاهرا در لندن اقامت داشته و سر و سری نیز با دشمنان و منافقان خارجی داشته است که این هم خود میتواند اتهامات ایشان را سنگین تر کند.  اکنون ایشان به کشور بازگشته و در برابر دستگاه قضا و قانون قرار دارد و به پرونده ی وی رسیدگی خواهد شد و روشن است که دستگاه قضا نیز از کنار اتهامات آقای هاشمی بی تفاوت نخواهد گذشت

حال نکته ای دیگر که در اینجا قابل تامل است این است که آقای مهدی هاشمی در برابر قانون باید فقط مهدی هاشمی باشد. و مسلما نسبت وی با آیت الله هاشمی رفسنجانی به هیچ عنوان نباید در قضاوت برای محاکمه ی وی منظور شود. و او نیز مانند هر متهم دیگری باید در برابر قانون قرار گرفته و به اتهامات مطروحه ی وی رسیدگی شود. و نباید برای جنجال آفرینی های که میخواهد دستگاه قضا را تحت فشار قرار دهد کمترین اهمیتی قائل شد. از طرفی این یک آزمایش سنگین برای آیت الله رفسنجانی است، تا مرز خود با اصحاب فتنه را روشن کند. که البته از ایشان انتظار می رود در برخورد با این ماجرا صبور بوده و ایشان نیز از قانون کشور- که خودشان از سران آن به شمار میروند- پیروی کنند و برای آن احترام قائل شده و مصلحت را در نظر بگیرند

در آخر باید یاد آور شد که مسئله ی ورود آقای هاشمی به کشور، آنقدر ها هم که منافقان و اصحاب فتنه سعی در مهم نشان دادن آن دارند دارای اهمیت نبوده و این نیز مانند سایر مسائل به صورت عادی و از طریق مراجع قانونی و سایر مراجع مربوط رسیدگی خواهد شد و از بزرگ کردن این حاشیه فقط و فقط منافقین و اصحاب فتنه سود خواهند برد

والسلام علی من اتبع الهدی

بسم الله الرحمن الرحیم

اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ

خدایا لعنت کن نخستین ستمگرى را که ظلم کرد در حق محمد و آل محمد و آخرین کسى که او را در این ظلم و ستم پیروى کرد

سلام و صلوات بر پیامبر بزرگ اسلام، خاتم و تکمیل کننده ی همه ی ادیان الهی حضرت محمد مصطفی که درود خداوند بر او و خاندان مطهرش باد، آن مبشر آزادی بشریت و برپا کننده ی عدالت، حقیقت، صلح ، دوستی و محبت

 این روزها روز های پر شوریست، شوری همراه با خشم. خشمی مقدس. خشمی که میرود تا نظام سلطه را زیر و رو کند.

 این روز ها پروژه ی شوم آمریکایی- اسرائیلی توهین به پیامبر عزیز اسلام دوباره از سر گرفته شده است و این بار یک کارگردان بیمایه به نام "سام باسیل" در فیلم خود شخصیت والای پیامبر اسلام را مورد اهانت قرار داده است. و از طرف دیگر دوباره کاریکاتور های توهین آمیز.... البته این تنها یک نمونه از موج اهانت هایی است که بعد از حادثه ی ساختگی 11 سپتامبر کلید خورده است و همچنان هر ساله در سالگرد این حادثه ی جعلی شاهد این گونه اهانت ها، که برخواسته از توهم است، به ساحت مقدس پیامبر اسلام هستیم. که همه و همه در راستای طرح اسلام هراسی و خشن نشان دادن چهره ی اسلام و مسلمین است. البته مسلما با لطف پروردگار متعال مکرشان  به خودشان برگردانده شده است و امروز این چهره ی استکبار جهانی آمریکا و صهیونیزم است که روز به روز در چشم تمام انسانها سیاه تر میشود؛ خوشبختانه امروز امت اسلام بیدار است و تا پای جان بر سر اعتقادات بر حق خویش ایستاده است. و همچنان که هر روز اخبارش، از تمام رسانه ها مخابره میشود، میبینیم و میشنویم که مسلمانان در سرتاسر جهان دست به تظاهرات گسترده ای علیه این اقدام شوم زده، و آن را شدیدا محکوم میکنند

لذا بنده به عنوان عضو کوچکی از خانواده ی اسلام در کنار سایر اعضای این خانواده بزرگ از همینجا، خطاب به بدخواهان میگویم که هرگونه توهین و اهانت به ساحت مقدس پیامبر عزیز اسلام و خاندان مطهر ایشان از سوی امت متحد آن حضرت بی پاسخ نخواهد ماند و -همچنان که تا به حال همه مشاهده کرده ایم- جوابی محکم و دندان شکن دریافت خواهند کرد و همچنین بدانند که در آخر این اسلام ناب محمد (ص) است که بر جهان حاکم خواهد شد و به زودی، به یاری خداوند قادر و توانا تمام نظام سلطه در زیر چکمه های عدالت جهانی له خواهد شد

                                                                                                      والسلام علی من اتبع الهدی